آن یار کز او خانه ی ما جای پری بود

سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

امشب باران است و رعد و برق . عجب رعد و برقی چه بارانی ، مثل دمب اسب .

چقدر باران را دوست می داشت . چقدر باران را دوست می داشتم و چقدر بیشتر باران را دوست ... می داشتیم .

از رعد و برق می تر سید و من چقدر خدا خدا می کردم که وقتی پیش من است ، پیش اویم ، پیش همیم ،

رعد و برق شود و او بترسد ... چه شیرین ...

آن وقت مثل فرشته ای کوچک به آغوش من پناه می برد و من می رفتم ،

می رفتم به آسمان ، به بهشت ،به جایی که اینجا نبود

 و من به چشم خود می دیدم که فرشته ها با لبخند به ما نگاه می کنند و غبطه می خورند به حال ما ، به هوای ما 

و به ما .

شبانه

نوشته های دیگران()

ما چون دو دریچه ، روبروی هم

آگاه ز هر بگو مگوی هم

هر روز سلام و پرسش و خنده

هر روز قرار روز آینده

اکنون دل من شکسته و خسته ست

زیرا یکی از دریچه ها بسته ست

نه مهر فسون ، نه ماه جادو کرد

نفرین به سفر ، که هر چه کرد او کرد

مهدی اخوان ثالث

نوشته های دیگران()

آن همه ناز و تنعم که خزان می فرمود

عاقبت در قدم باد بهار آخر شد

سرمایه چیز خوبی ست . برای هر کاری سرمایه لازم است . زندگی کردن هم سرمایه میخواهد . اما سرمایه ی زندگی برای هرکس یک چیز است . سرمایه ی زندگی من زخمهایم است . زخمهایم را خیلی دوست می دارم . غمهایم را خیلی دوست می دارم . برایم شیرینند . میگذارم زخمهایم آنقدر خراشم دهند تا تیزی آنها گرفته شود . تا دیگر خراشم ندهند . زخمهایم را دوست می دارم . زخمهایم سرمایه ی زندگی من هستند .

زخمهایم را دوست می دارم

شـبـانـه

نوشته های دیگران()

آغوش
شراب
لب
دارکوب
پای کوبی
معرفت
زندگی
نیا یش
قا نع شدن
بهشت
[عناوین آرشیوشده]